ارتباط بین کیفیت حسابرسی و شفافیت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

حسابرسی از ارکان اساسی فرایند پاسخگویی به استفاده کنندگان اطلاعات حسابرسی شده است زیرا، پاسخگویی مستلزم وجود اطلاعات معتبر و قابل اتکاست و قابلیت اتکای اطلاعات به دلایل زیادی نیازمند بررسی آنها توسط شخصی مستقل از تهیه کننده ی اطلاعات است. با توجه به اهمیت موضوع در این پژوهش تلاش شده است ارتباط بین کیفیت حسابرسی و شفافیت در شرکت¬های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را مورد بررسی قرار دهیم. تعداد 106 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در یک دوره 5 ساله از سال 1386 الی 1391 مورد بررسی قرار گرفت. از روشهای آمار توصیفی شامل میانگین و واریانس و انحراف معیار و چارکها برای تبیین متغیر ها استفاده گردید. بعلاوه آزمونهای t, f , رگرسیون نیز برای آزمون فرض ها استفاده شد. نتیجه ی حاصل از فرضیات بیان می کند بین کیفیت حسابرسی و عدم شفافیت در خصوص اطلاعات مدیریتی شرکتها رابطه معناداری وجود دارد به این معنا که ارتباط مثبت بین دو متغیر وجود دارد یعنی با افزایش کیفیت حسابرسی، عدم شفافیت کاهش می یابد. اما بین کیفیت حسابرسی و عدم شفافیت در خصوص اطلاعات مالی و عملکردی شرکتها رابطه وجود دارد، اما این رابطه معنادار نیست.